หางกวัก หมายถึง [-กฺวัก] น. หางที่มีปลายงอลง (ใช้แก่แมว) ถือว่าเป็นมงคล.
น. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.
น. เรียกเครื่องหมายรูปสระดังนี้ ?ว่า หางกังหัน ใช้แทนเสียงสระอะในกรณีที่มีตัวสะกด เช่น ก ะ ด = กัด, ไม้หันอากาศ หรือ ไม้ผัดก็เรียก.
[-แกฺละ] น. ผมที่เอาไว้เป็นแหยมที่แง่ศีรษะ.
น. หางที่มีปลายขมวดงอหงิก (ใช้แก่หมาและแมว).
น. ข้าวเปลือกที่ยังมีข้าวลีบปนอยู่มาก; (โบ) จำนวนข้าวที่หลวงเรียกเก็บเป็นภาษี. (พงศ. ร. ๒).
น. เพลงที่ออกต่อท้ายจากเพลง ๓ ชั้น หรือ เพลงเถา; กลุ่มบุคคลที่ออกมาเต้นประกอบจังหวะในการร้องเพลงประเภทลูกทุ่ง.
น. หางที่ปลายงอขึ้น (ใช้แก่หมาและแมว).